Author: FSR-Letteren

Pakweg een maand geleden werd ik benaderd met de vraag of ik misschien niet bij de FSRL wilde. Er was een plaatsje vrijgekomen en ik stond toevallig nog op de lijst. Mijn reactie was meteen ‘Ja leuk! Wanneer kan ik beginnen?’Mijn contactpersoon keek me enigszins verbijsterd aan. Gelukkig maakte deze verwarde gezichtsuitdrukking snel plaats voor een glimlach en enthousiasme.

Iets schrijven voor deze uitgave van Lettergrepen vond ik daarom in eerste instantie wel een uitdaging. Ik heb immers pas een maandje ervaring. Om maar niet te beginnen over mijn motivatie om uberhaupt bij de FSRL te willen. Heel cliché; het leek me gewoon interessant en leuk. Het is niet zo dat ik hier al jaren van gedroomd heb. In het begin van mijn studie kon het me allemaal weinig interesseren. 3 jaar later besefte ik ineens hoe snel de tijd was gegaan en hoe weinig ik eigenlijk wist over mijn faculteit. Mijn studentenvereniging ken ik nu van binnen naar buiten, maar mijn faculteit? Niet echt. Dus toen kwamen de vragen. Ik studeer, maar wie heeft er voor gezorgd dat mijn opleiding als zodanig in elkaar zit? Waarom lijkt het alsof het ons elk jaar moeilijker wordt gemaakt door de overheid en waarom wordt die ene regel voor de zoveelste keer veranderd? En misschien belangrijker nog: wat kunnen wij als studenten daar aan doen?

Door me in te zetten voor de FSRL heb ik veel antwoorden gekregen op mijn vragen. Ineens is voor mij een stuk duidelijker welke invloed recente ontwikkelingen in onze maatschappij hebben op de faculteit, wie ons goedgezind zijn, wie ons tegenwerken en waarom. Het leukste vind ik dan ook dat ik, nu ik lid ben van de FSRL, daar nu nog invloed op kan uit oefenen. Ontwikkelingen in goede banen leiden. Duidelijkheid scheppen. Iets betekenen voor onze studenten. Met elkaar alles een beetje proberen aan elkaar te lijmen: één team één taak zeg maar. Dus kom maar op met de nieuwe regels en de vragen. Ik heb er zin in.

‘De Facultaire Gezamenlijke Vergadering was voor mij een reden om me kandidaat te stellen voor de FSRL. Op de publieke tribune maakte ik kennis met de gang van zaken en dacht ‘hier wil ik deel van uit maken’. Het taalgebruik en de omgang van de leden onderling fascineerden me. Het werd mij duidelijk dat de leden hart hebben voor het onderwijs en zich daar vol passie voor inzetten.
Zelf was ik al drie jaar vergaderingen van de opleidingscommissie Duits gewend. Kenmerkend voor Duits waren die klein maar fijn, in een mengelmoes van Duits en Nederlands. Het werd tijd voor de volgende stap…

Ondanks dat de FGV een formele opzet heeft, weerhoudt dit de leden er niet van scherp en kritisch te zijn. Voor mij is de FGV een fascinerend spel van woorden dat voor en tijdens de vergadering wordt gespeeld. Dit begint al bij het doorspitten van de stukken. Als FSRL overleggen we van te voren wat onze standpunten zijn en hoe we deze kunnen verwoorden. Het echte spel van woorden begint pas op vrijdagmiddag. Daar kijk ik telkens met bewondering naar de onderdeelcommissie; naar collega’s die al langer in de medezeggenschap zitten en die werkelijk ontzettend scherp zijn. Ze vullen elkaar feilloos aan en verdedigen tegelijk hun eigen standpunten. Ze weten alles in een mooie, maar scherpe inhoud te verpakken. Zelf leer ik dit jaar de spelregels in de FSRL. Een actieve doorgewinterde speler ben ik nog niet, maar door te observeren geniet ik er nu al van.

Door alle veranderingen rondom het onderwijs zal het voor de FSRL niet meevallen opvolgers te vinden. Ik denk echter dat er genoeg studenten zijn die ook kennis willen maken met deze vorm van medezeggenschap. Het spel dat begint met een pakA4-tjes met gele voorkant en eindigt met een hamerslag van de voorzitter. We moeten ze uiteraard alleen nog zien te vinden…’

De maand november was de maand waarin de tweede FGV op het programma stond waardoor het eerste gedeelte van deze maand voor mij, als secretaris, bestond uit het doorlezen en verwerken van de punten waar wij, als FSRL, commentaar op hadden. Het eerste punt dat we aandroegen was de definitie van de term ‘contacturen’, aangezien het CvB deze wil ophogen in BA2/3. Als tweede was het voor ons van belang dat het aantal contacturen dat op elke opleiding gegeven wordt duidelijk in kaart wordt gebracht. Het derde grote punt was de ‘harde’ knip. Alleen de benoeming van de maatregel laat namelijk al zien hoeveel onduidelijkheid erover bestond. De ‘harde’ knip was volgens velen namelijk al ingevoerd, aangezien dit het verstrengen van de toegangseisen van de master inhield. Datgene werd door de FSRL/USR altijd als de ‘strenge’ knip beschouwd. Het werd echter duidelijk dat het Faculteitsbestuur de ‘harde’ knip zag als het behalen van alle onderdelen van het Bachelorprogramma voordat een student aan de master mag beginnen. Dit noemde het CvB weer de ‘materiële harde’ knip. Aan het einde van de vergadering was er gelukkig meer duidelijkheid. Inhoudelijk is er in deze vergadering daarentegen weinig ingegaan op ´materiële harde´ knip aangezien deze in de volgende FGV weer op de agenda staat.

Behalve de voorbereiding op de FGV’s ben ik als secretaris bezig geweest om mensen te helpen herinneren (door sommige ben ik zelfs beschuldigd van stalken) om bepaalde vergaderingen en taken niet te vergeten. Het resultaat mocht er echter wezen aangezien de meeste taken ruim op tijd werden uitgevoerd. De interne communicatie is namelijk mijn verantwoordelijkheid waardoor al veel gezellige uurtjes met Marjolein, onze voorzitter, en Sjef, onze assessor werden doorgebracht deze maand. Als secretaris is het daarnaast mijn taak om, als de spreekwoordelijke spin in het web, de externe communicatie met de OLC’s van Letteren en de USR goed te onderhouden. Na de OLC’s herhaaldelijk gemaild te hebben waren er ook deze keer van alle opleidingen verschillende OLC-leden aanwezig. Op deze lunchvergadering gaven we een update over de stand van zaken op de faculteit, waarin de al eerder genoemde contacturen en de ´materiële harde´ knip centraal stonden. Daarnaast gaven verschillende OLC’s aan dat de evaluatie en coördinatie van opleidingoverstijgende minoren vaak nogal stroef verloopt, omdat niemand er eindverantwoordelijk voor is. De assessor heeft dit daarom aangekaart bij de onderwijsdirecteur. Vanuit de USR hebben we herhaaldelijk contact gehad met onze contactpersoon die ons op de hoogte hield van zaken op universitair niveau. De 50/50 stemverhouding in de FGV, internationalisering, de ´harde´ knip, meerkeuzententamens en studieadviseurs kwamen allemaal aan bod en daar heb ik als secretaris onze mening schriftelijk over verstuurd naar de USR.

Naast al het papierwerk was deze maand er een van Constitutieborrels. Elke week trok ik er samen met Marjolein op uit om alle nieuwe besturen van de studieverenigingen van Letteren te feliciteren met hun aanstelling. Vooral leuk was het om voor een van deze borrels weer eens met de FSRL te eten. Het spreken van allemaal betrokken studenten uit verschillende studierichtingen gaf me bovendien extra energie om door te gaan waar we mee bezig zijn. Het bleek namelijk dat er nog genoeg actieve en betrokken studenten over zijn die graag zoveel mogelijk uit hun opleiding en studententijd willen halen.

Tim Riswick Secretaris FSRL 2011-2012

Deze maand heeft voor mij vooral in het teken gestaan van netwerken. Ik ben druk bezig geweest met contacten leggen met leden van de USR, andere FSR’s, de opleidingscommissies en de besturen van verschillende studieverenigingen. Drukke tijden, maar minstens zo’n interessante tijden. Deze contacten leveren veel kostbare informatie op voor ons als FSRL maar ook voor mij persoonlijk. Je komt problemen tegen die bij andere faculteiten spelen en problemen die studenten zelf ondervinden. Het is leuk om te merken dat je daar als FSR echt iets mee kunt doen en dat je iets voor je medestudenten kunt betekenen. Naast het nuttige aspect is het ook gewoon erg leuk om zoveel mensen te ontmoeten. Ik voel mij trots om deel uit te maken van de Nijmeegse medezeggenschapsclub, vooral als ik zie hoe goed studenten kunnen functioneren in besturen ondanks de geringe ervaring die ze hebben.

Als voorzitter ben ik daarnaast ook veel bezig geweest met de organisatie van onze eigen club. Gelukkig hebben we een sterk team, maar coördinatie is altijd nodig. We hebben al meerdere malen vergadering gehad en het geeft een goed gevoel om te merken dat mensen hun taak kennen en dat je afspraken met ze kunt maken. Dat betekent dat we ons vooral ook heel veel met de inhoud bezig kunnen houden, daar draait het immers uiteindelijk om. Daarnaast heb ik ook veel contact met Sjef, onze assessor. De nodige uurtjes zijn al volgepraat over het bindend studieadvies en internationalisering.

Dit motiveert mij in alle opzichten. In de eerste plaats natuurlijk om zo goed mogelijk mijn best te doen voor mijn medestudenten en de faculteit maar daarnaast geeft het ook de motivatie voor mijn studie een extra impuls. Door zoveel met onderwijskwaliteit bezig te zijn leer ik ook het onderwijs dat ik zelf volg op een kritischere manier te bekijken en besef ik ook des te meer dat het belangrijk is om hiervoor zelf hard te werken. Wie ben je anders als student om commentaar te leveren als je zelf zo min mogelijk voor je studie probeert te doen? Het valt mij vooral op dat de studentbestuurders hier in Nijmegen meestal ook niet degene zijn met ernstige studievertraging of met een motivatiegebrek. Ik denk dat dit vooral ligt aan de betrokkenheid van deze studenten bij onze academische gemeenschap. Daarom ben ik ook van mening dat we deze betrokkenheid van studenten nu, maar ook in de toekomst, zullen moeten blijven stimuleren. Studeren is meer dan alleen met je neus in de boeken zitten, het is deel uitmaken van een gemeenschap waarbij je jezelf op allerlei vlakken kunt ontwikkelen en waar je de basis legt voor een uitdagende toekomst.

Marjolein Verstraten, Voorzitter FSRL 2011/2012

Meestal begint een nieuw jaar met de grote kennismaking en het inwerken in de dossiers. Mijn kennismaking met de commissie  en de stuurgroep internationalisering was veel meer dan het lezen van dossiers: Bij de welkomstlunch voor de internationale studenten van Letteren, heb ik in september kennis gemaakt met studenten uit heel Europa (en ze gevraagd hoe het tot nu toe in Nijmegen en aan de faculteit Letteren beviel en wat er volgens hun nog beter zou kunnen. Zonder een enkele uitzondering voelden zich allen zeer welkom, goed geholpen en klaagden ze alleen over het koude weer). Bijzonder verbazend vond ik dat een aantal studenten zeer goed Nederlands spreekt. Helaas zijn er geen colleges taalverwerving voor Nederlands als tweede taal en ze moeten voor de cursussen van In’to nog de volle prijs betalen. Het bureau internationalisering is druk bezig om voor de studenten die hier Nederlands komen studeren de korting terug te krijgen en de commissie zal over korte termijn beslissen om een deel  van de cursussen mee te financieren. De tijd dreigt omdat de cursussen over kort beginnen, maar we zijn het erover eens dat het positieve beeld van de faculteit bij de partners in het buitenland bevestigt en versterkt zal worden.

In het kader van de grote kennismaking heeft de FSR met groot succes de opleidingscommissies van alle studies voor een lunch verzameld. Om een goed band met de opleidingen te onderhouden een voor een efficiënte communicatie onderling te zorgen zullen we voortaan om de 6 tot 8 weken een opco-lunch houden. Zo doende worden wij regelmatig geïnformeerd over wat er leeft bij de opleidingen en kunnen wij  informeren, verder helpen of problemen beter aanpakken.

Malve Falk, Algemeen Lid FSRL